افسردگی بعد از مهاجرت

افسردگی بعد از مهاجرت : این زیرمجموعه موش ها چه کاری را درست انجام می دادند؟ به طرز عجیبی، ممکن است ربطی به دوران کودکی آنها داشته باشد.

اگر موش در چند هفته اول زندگی خود تحت مراقبت قرار گیرد، در بزرگسالی گلوکوکورتیکوئیدهای کمتری ترشح می کند.

افسردگی بعد از مهاجرت : این یک قیاس را ایجاد کرد: اگر جابجایی نوزادان مقدار گلوکوکورتیکوئیدهای ترشح شده در بزرگسالی را کاهش می دهد.

چنین ترشحی در بزرگسالان بر میزان دژنراسیون هیپوکامپ در سنین بالا تأثیر می گذارد، در این صورت دست زدن به موش در چند هفته اول زندگی باید راه را تغییر دهد.

افسردگی بعد از مهاجرت : سالها بعد پیر می شود آزمایشگاه مینی و من با هم همکاری کردیم تا این را آزمایش کنیم و دقیقاً آن را پیدا کردیم.

هیچ کاری دراماتیک تر از بلند کردن یک موش انجام ندهید و روزی پانزده دقیقه با آن در چند هفته اول زندگی اش دست به کار شوید.

افسردگی بعد از مهاجرت : آن را با کنترل های کنترل نشده در قفسش بگذارید، دو سال بعد برگردید… و موش دستی از تمام کارها نجات پیدا کند.

آبشار آسیب هیپوکامپ، از دست دادن حافظه و افزایش سطح گلوکوکورتیکوئید به سمت جلو تغذیه می کند. موش های واقعی در دنیای واقعی توسط دانشجویان فارغ التحصیل کنترل نمی شوند.

افسردگی بعد از مهاجرت : آیا دنیای طبیعی معادل «حرکت نوزادان» در آزمایشگاه وجود دارد؟ مینی در ادامه نشان داد.

که مادران موش صحرایی که زمان بیشتری را صرف لیسیدن و نظافت توله‌های خود در هفته‌های حساس اول می‌کنند.

افسردگی بعد از مهاجرت : همین پدیده رفتاری را القا می‌کنند. به‌ویژه خوشایند به نظر می‌رسد که این آبشار تلخ انحطاط ناشی از استرس در دوران پیری می‌تواند.

با مادر شدن ظریف سال‌ها قبل از مسیر خارج شود. بدون شک عوامل ژنتیکی و تجربی دیگری وجود دارد که موش را به سمت پیری موفق یا ناموفق سوق می دهد.

افسردگی بعد از مهاجرت : موضوعی که مینی هنوز هم آن را دنبال می کند. با این حال، بزرگترین اهمیت برای اهداف ما اکنون این است که این انحطاط اجتناب ناپذیر نیست.

اگر سرنوشت موش‌های آزمایشگاهی همزاد این متغیر باشد، نحوه زندگی انسان‌ها احتمالاً متنوع‌تر خواهد بود. کدام انسان ها با موفقیت پیر می شوند؟

افسردگی بعد از مهاجرت : برای مرور برخی از مطالب در فصل ۱۲، پیری ساده خود موفق تر از آن چیزی است که بسیاری حدس می زنند.

سطح رضایت از خود ارزیابی با افزایش سن کاهش نمی یابد. در حالی که اندازه شبکه های اجتماعی کاهش می یابد، کیفیت آنها کاهش نمی یابد.

افسردگی بعد از مهاجرت : در ایالات متحده، یک فرد هشتاد و پنج ساله به طور متوسط زمان کمی را در یک موسسه می گذراند (یک سال و نیم برای زنان، نیم سال برای مردان).

با این وجود، یک فرد متوسط در آن محدوده سنی، که روزانه سه تا هشت دارو مصرف می کند، معمولاً خود را به عنوان سالم طبقه بندی می کند.

افسردگی بعد از مهاجرت : و یک چیز بسیار خوب دیگر: علیرغم غیرممکن ریاضی ذاتی، یک فرد متوسط سالمند خود را سالم تر و بهتر از افراد مسن متوسط می داند.

در میان آن خبرهای خوب، چه کسانی با موفقیت خاصی پیر می شوند؟ همانطور که در فصل آخر دیدیم، یک عامل این است که مطمئن شوید والدینی را انتخاب می کنید که فقیر نبودند.

افسردگی بعد از مهاجرت : اما عوامل دیگری نیز وجود دارد. روان‌پزشک جورج ویلانت سال‌هاست که به این موضوع نگاه می‌کند و از مطالعه معروف خود در دانشگاه هاروارد شروع کرده است.

در سال ۱۹۴۱، یک رئیس دانشگاه هاروارد چند صد دانشجوی کارشناسی (که طبیعتاً همه مرد در آن زمان بودند) را انتخاب کرد که تا پایان عمر مورد مطالعه قرار می گرفتند.

افسردگی بعد از مهاجرت : برای شروع، در شصت و پنج سالگی، این مردان نیمی از نرخ مرگ و میر بقیه همسالان خود در هاروارد را داشتند که قبلاً جمعیتی با موفقیت در حال پیری بودند.

دانشجویانی که توسط آن رئیس انتخاب شدند چه کسانی بودند؟ دانش آموزانی که او آنها را «صدا» می دانست. اوه لعنتی، تو فکر می‌کنی.

افسردگی بعد از مهاجرت : من زن پنجاه ساله‌ای هستم که سعی می‌کنم بفهمم چگونه با موفقیت پیر شوم و نسخه این است.

که به گونه‌ای عمل کنم که یک برهمن بوستون دهه ۱۹۴۰ با ژاکت پیپ و تویید مرا در نظر بگیرد. یک هموطن بیست ساله سالم باشید؟

افسردگی بعد از مهاجرت : خوشبختانه، تحقیقات Vaillant به ما بیشتر از اینها کار می دهد. در میان این جمعیت کدام زیرمجموعه بیشترین سلامت، رضایت و طول عمر را در دوران پیری داشته است؟

زیرمجموعه‌ای با مجموعه‌ای از ویژگی‌ها که قبل از پنجاه سالگی آشکار می‌شود: سیگار نکشید، مصرف حداقل الکل، ورزش زیاد، وزن طبیعی بدن، نداشتن افسردگی، ازدواج گرم و پایدار، و سبک مقابله‌ای بالغ و انعطاف‌پذیر که به نظر می‌رسد.

افسردگی بعد از مهاجرت : در این زمینه ساخته شده است. برون گرایی، ارتباط اجتماعی و روان رنجوری کم). البته، هیچ‌کدام از اینها به شما نمی‌گوید که کسی ظرفیت یک سبک مقابله تاب‌آور بالغ یا ابزار اجتماعی برای داشتن یک ازدواج پایدار را دارد.

همچنین این احتمال را که مردانی که برای مثال بیش از حد مشروب می‌نوشیده‌اند، کنترل نمی‌کند، زیرا مجبور بوده‌اند بیش از سهم خود با عوامل استرس‌زای بد دست و پنجه نرم کنند.

افسردگی بعد از مهاجرت : علی‌رغم این سردرگمی‌ها، یافته‌هایی از این دست از مطالعات دیگر و با جمعیتی نماینده‌تر از فارغ‌التحصیلان هاروارد به دست آمده است.

جوزف گرینشتاین، «اتم توانا» در دوران پیری. گرینشتاین که بت دوران جوانی من بود، هنوز در مدیسون اسکوئر گاردن به‌عنوان یک هشت‌ساله، شاهکارهای قدرت خود را انجام می‌داد.

افسردگی بعد از مهاجرت : او آن را به زندگی تمیز و گیاهخواری نسبت داد. ادبیات دیگری مزایای شگرف پیری از احترام و نیاز در دوران پیری را نشان می دهد.

این امر در بسیاری از موقعیت‌ها نشان داده شده است، اما در جامعه ما از بزرگان دهکده‌ها – پیری موفقیت‌آمیز موفقیت‌آمیز قضات و رهبران دادگاه عالی – بیشتر قدردانی می‌شود.