افسردگی بلند مدت

افسردگی بلند مدت : این ترک‌های روح، که به نظر می‌رسد هر از گاهی رخ می‌دهند، باز هم جزئی از روش خدا برای تنبیه فرزندانش هستند، بخشی از روند بزرگ او در ترمیم و آماده‌سازی ما برای هدف و هدف بزرگی که او در آن دارد. برای ما مشاهده کنید این مرا به سوال بعدی من می رساند که این است.

چرا خداوند عذاب می کند؟ ما دیدیم عذاب چیست، دیدیم خداوند چگونه عذاب می کند، اکنون این سوال بزرگ را می پرسیم که چرا خدا این کار را می کند؟

افسردگی بلند مدت : و پاسخ های فراوانی برای این سؤال در این بخش از کلام او وجود دارد. از آیه ۵ تا آیه ۱۵ در این باب دوازدهم از رساله به عبرانیان واقعاً چیزی جز پاسخی مبسوط به این سؤال نیست. به این دلیل است که خدا ما را دوست دارد – “زیرا خداوند هر کس را دوست دارد تنبیه می کند و هر پسری را که می پذیرد تازیانه می زند”. این پاسخ اساسی است. همه اینها به خاطر محبت خداست.

به این دلیل است که خدا ما را دوست دارد که گاهی اوقات به نظر می رسد “بی رحم است تا مهربان باشد”. این است. همه چیز به نفع ما انجام شد. این چیزی است که ما باید به آن دست داشته باشیم، همیشه به نفع ماست. اکنون به بیانیه در ~۷ نگاه کنید.

افسردگی بلند مدت : در نسخه معتبر می‌گوید: “اگر مجازات را تحمل کنید، خداوند با شما مانند پسران رفتار می‌کند”. اما نسخه اصلاح شده و سایر نسخه های ario بدون شک در این مرحله بسیار بهتر هستند. این خیلی نیست: «اگر ما تنبیه را تحمل کنیم». بهتر است این گونه بیان شود: «برای عذاب شما صبر می کنید». چرا تحمل می کنی؟ این سوال است~ که همین است.

سوالی که این مسیحیان عبری می‌پرسیدند – اگر ما مسیحی هستیم چرا تحمل می‌کنیم؟ و پاسخ من این است که شما به دلیل مسیحی بودن تحمل می کنید، شما برای مجازات خود متحمل می شوید. به عبارت دیگر هدف از ماندگاری شما رشد شماست.

افسردگی بلند مدت : چیزهایی که تحمل می کنید بخشی از تنبیه شماست. تنبیه چیست؟به طوری که ما باید این حقیقت را محکم بپذیریم که همه رنج ها و تحمل ها و همه ناراحتی ها با این استقبال و هدف است، یعنی آمادگی و ترحم ما. اما نویسنده دوباره آن را می گوید.

و متوجه می شوید که او چگونه خودش را در آیه ۱۰ تکرار می کند. “چون آنها” – پدر و مادر زمینی – “چند روزی ما را به خاطر لذت خود تنبیه کردند، اما او طرفدار ما بود. به این منظور که اوو ممکن است شریک حضرتش باشد. اکنون در آنجا به صریح ترین شکل بیان شده است; به طور قطع تعلیم این است.

افسردگی بلند مدت : که خداوند ما را تنبیه می کند تا ما را. ممکن است شریک قدوسیت او شویم تا تقدیس شویم. او می‌گوید: همه این کارها برای منفعت ما انجام می‌شود، و تناسب آن تقدیس است. خدا ما را از طریق حقیقت با انجام ۱۶ تجربه ی افسردگی معنوی تقدیس می کند تا آنها را در مکان درست و امن نگه دارد. خطر دیگر، خطر اعتماد به نفس است.

خداوند به انسان هدیه داده است و خطر این است که انسان به خود و مواهبش تکیه کند و به نوعی احساس کند که نیازی به خدا ندارد. غرور و اعتماد به نفس یک خطر دائمی است. اینها به خودی خود گناهان جسمی نیستند، اینها خطرات معنوی هستند و بنابراین حتی خطرناکتر و ظریف تر هستند.

افسردگی بلند مدت : آن وقت همیشه این خطر وجود دارد که مجذوب دنیا و نگرش و راه آن شویم. نکته ای که در کتاب مقدس بیان شده این است که این چیزها بسیار ظریف هستند. اینطور نیست که یک مرد عمدا بنشیند و تصمیم بگیرد که به دنیا برگردد. این چیزی است که تقریباً نامحسوس اتفاق می افتد.

جهان و جاذبه های آن همیشه وجود دارد و مردی تقریبا بدون اینکه بداند به درون آنها می لغزد. پس او نیاز به تنبیه دارد تا مبادا عاشق چیزهای دنیا شود. خطر دیگر این است که روی پاروهایمان تکیه کنیم، خطر رضایت از موقعیتی که در زندگی مسیحی به دست آورده‌ایم، رضایت از خود.

افسردگی بلند مدت : ما مدرنیست نیستیم، به چیزهایی اعتقاد نداریم که امروزه بسیاری به آن اعتقاد دارند، ما ارتدکس هستیم، ما از انجام برخی کارها که می دانیم آشکارا اشتباه هستند دست می کشیم. ما معتقدیم که از نظر اعتقادی کامل هستیم، و زندگی ما غیر قابل سرزنش است.

و بنابراین از خود راضی و از خود راضی می شویم. ما بر پاروهای خود تکیه می کنیم و بنابراین رشد نمی کنیم. اگر خودمان را با آنچه ده سال پیش بودیم مقایسه کنیم، واقعاً هیچ تفاوتی وجود ندارد. ما خدا را بیش از این از نزدیک نمی شناسیم، یک پله پیش نرفتیم، «در فیض و در معرفت خداوند رشد نکرده ایم».

افسردگی بلند مدت : ما در حالت رضایت از خود استراحت می کنیم. شاید بتوانم همه چیز را اینگونه خلاصه کنم که این خطر وحشتناک فراموشی خدا و عدم جستجوی او و مشارکت اوست.

این خطر هولناکی است که به خودمان از نظر تجربه فکر کنیم، نه اینکه دائماً بر اساس شناخت مستقیم مستقیم ما از او و رابطه خود با او باشیم. همانطور که سال به سال پیش می رویم، در زندگی مسیحی باید بتوانیم بگوییم که خدا را بهتر از گذشته می شناسیم.

افسردگی بلند مدت : باید بتوانیم بگوییم که او را بیشتر از گذشته دوست داریم. هر چه بیشتر یک شخص خوب را بشناسید، هر چه بیشتر چنین شخصی را دوست داشته باشید، بیشتر چنین شخصی را دوست دارید. آن را در بی نهایت ضرب کنید و رابطه شما و من با خدا وجود دارد.

آیا ما خدا را بهتر می شناسیم، آیا واقعاً بیشتر و بیشتر به دنبال او هستیم؟ خدا می‌داند، خطر این است که او را فراموش کنیم، زیرا ما به خودمان علاقه‌مندیم و به این چیزها برایمان علاقه‌مندیم و سپس به وسیله کلامش برای ما توضیح می‌دهیم که او چه می‌کند.

افسردگی بلند مدت : حال اگر این هدف کلی است که خداوند در تنبیه ما در این راه مد نظر دارد، به برخی از دلایل خاصی که او برای این کار دارد نیز نگاهی بیندازیم. یکی اینکه عیب های خاصی در ما وجود دارد. عیب های خاصی در همه ما وجود دارد که باید اصلاح شود.