علت هورمونی افسردگی

علت هورمونی افسردگی : با گذشت زمان، دانشمندان متوجه شدند که بیضه ها و سایر غدد ترشح کننده هورمون محیطی مستقل نیستند.

بلکه تحت کنترل چیز دیگری هستند. توجه به غده هیپوفیز معطوف شد که درست در زیر مغز قرار داشت. شناخته شده بود که وقتی هیپوفیز آسیب می دید یا بیمار می شد.

علت هورمونی افسردگی : ترشح هورمون در سراسر بدن مختل می شد. در اوایل قرن، آزمایش‌های دقیق نشان داد که یک غده محیطی تنها در صورتی هورمون خود را آزاد می‌کند.

که هیپوفیز ابتدا هورمونی را آزاد کند که آن غده را وارد عمل کند. غده هیپوفیز شامل مجموعه ای کامل از هورمون ها است که در بقیه بدن فعالیت می کنند.

علت هورمونی افسردگی : این غده هیپوفیز است که در واقع برنامه بازی را می داند و کارهایی که همه غدد دیگر انجام می دهند را تنظیم می کند.

این درک باعث ایجاد این کلیشه به یاد ماندنی شد که هیپوفیز غده اصلی بدن است. این درک به‌طور گسترده‌ای منتشر شد.

علت هورمونی افسردگی : بیشتر در ریدرز دایجست، که مجموعه مقالات «من جو هستم» («من پانکراس جو هستم»، «من استخوان ساق پا هستم»، «من تخمدان‌های جو هستم» و غیره منتشر شد. ).

با پاراگراف سوم «من هیپوفیز جو هستم»، آن غدد اصلی کار بیرون می آید. با این حال، در دهه ۱۹۵۰، دانشمندان قبلاً متوجه شده بودند که هیپوفیز غده اصلی نیست.

علت هورمونی افسردگی : ساده ترین شواهد این بود که اگر هیپوفیز را از بدن خارج کنید و آن را در یک کاسه کوچک پر از مواد مغذی هیپوفیز قرار دهید.

غده به طور غیر طبیعی عمل می کند. هورمون‌های مختلفی که معمولاً ترشح می‌کردند دیگر ترشح نمی‌شدند. مطمئناً، ممکن است بگویید.

علت هورمونی افسردگی : هر عضوی را بردارید و آن را در مقداری سوپ مغذی بیندازید و برای خیلی چیزها خوب نخواهد بود.

اما جالب اینجاست که در حالی که این هیپوفیز “کشیده شده” ترشح برخی از هورمون ها را متوقف می کند، هورمون های دیگری را با سرعت بسیار بالایی ترشح می کند.

علت هورمونی افسردگی : فقط این نبود که هیپوفیز آسیب دیده بود و از کار افتاده بود. این بی نظم عمل می کرد زیرا، معلوم شد، هیپوفیز واقعاً کل برنامه بازی هورمونی را ندارد.

معمولاً دستورات مغز را دنبال می‌کرد، و هیچ مغزی در آن کاسه کوچک وجود نداشت که راهنمایی کند. به دست آوردن شواهد این امر نسبتاً آسان بود.

علت هورمونی افسردگی : بخشی از مغز را دقیقاً در نزدیکی هیپوفیز از بین ببرید و هیپوفیز ترشح برخی از هورمون ها را متوقف می کند و برخی دیگر را بیش از حد ترشح می کند.

این به شما می گوید که مغز برخی از هورمون های هیپوفیز را با تحریک ترشح آنها کنترل می کند و برخی دیگر را با مهار آنها کنترل می کند.

علت هورمونی افسردگی : مشکل این بود که بفهمیم مغز چگونه این کار را انجام داد. با تمام منطق، شما باید به دنبال اعصابی باشید.

که از مغز به هیپوفیز (مانند برآمدگی های عصبی به قلب و جاهای دیگر) برود و مغز انتقال دهنده های عصبی را آزاد کند که شات ها نامیده می شوند.

علت هورمونی افسردگی : اما هیچ کس نتوانست این پیش بینی ها را پیدا کند. در سال ۱۹۴۴، فیزیولوژیست جفری هریس پیشنهاد کرد.

که مغز نیز یک غده هورمونی است، که هورمون‌هایی را آزاد می‌کند که به هیپوفیز می‌روند و اعمال هیپوفیز را هدایت می‌کنند.

علت هورمونی افسردگی : در اصل، این ایده دیوانه کننده ای نبود. یک ربع قرن قبل، یکی از پدرخوانده های این رشته، ارنست شارر، نشان داده بود.

که برخی هورمون های دیگر که تصور می شد از یک غده محیطی منشا می گیرند، در واقع در مغز ساخته می شوند.

علت هورمونی افسردگی : با این وجود، بسیاری از دانشمندان فکر می‌کردند که ایده هریس بیهوده است. شما می توانید هورمون ها را از غدد محیطی مانند تخمدان ها، بیضه ها، لوزالمعده دریافت کنید، اما مغز شما هورمون هایی را ترشح می کند؟

مضحک! این نه تنها از نظر علمی غیرقابل قبول به نظر می رسید، بلکه به نوعی کار ناپسند و ناپسندی برای مغز شما به نظر می رسید.

علت هورمونی افسردگی : برخلاف غزل نوشتن. دو دانشمند به نام های راجر گیلین و اندرو شالی شروع به جستجوی این هورمون های مغزی کردند.

این یک کار فوق العاده دشوار بود. مغز با هیپوفیز توسط یک سیستم گردش خون کوچک ارتباط برقرار می کند که فقط کمی بزرگتر از دوره انتهایی این جمله است.

علت هورمونی افسردگی : شما نمی توانید این فرضیات مغزی “هورمون های آزاد کننده” و “هورمون های بازدارنده” را در گردش عمومی خون جستجو کنید.

اگر هورمون ها وجود داشته باشند، تا زمانی که به گردش عمومی حجیم می رسند، غیر قابل تشخیص رقیق می شوند.

علت هورمونی افسردگی : در عوض، شما باید در تکه های کوچک بافت در پایه مغز که حاوی رگ های خونی است که از مغز به هیپوفیز می روند، جستجو کنید.

کار بی اهمیتی نیست، اما این دو دانشمند از عهده آن برآمدند. آنها به شدت تحت تأثیر معمای فکری انتزاعی این هورمون‌ها، کاربردهای بالقوه بالینی آن‌ها، تحسین انتظار پایان این رنگین کمان علمی قرار گرفتند.

علت هورمونی افسردگی : به علاوه، آن دو از یکدیگر متنفر بودند، که تلاش را تقویت کرد. در ابتدا، در اواخر دهه ۱۹۵۰، Guillemin و Schally در جستجوی این هورمون های مغزی همکاری کردند.

شاید یک غروب خسته بر فراز قفسه لوله آزمایش، یکی از آنها به نحوی دیگری را رد کرد – وقایع واقعی در ابهام تاریخی فرو رفته است.

علت هورمونی افسردگی : در هر صورت یک خصومت بدنام به وجود آمد، یکی که در سالنامه علم حداقل همتراز با یونانی ها در مقابل تروجان ها، شاید حتی با کوکا در مقابل پپسی ثبت شد.

گیلین و شالی راه‌های جداگانه‌ای را در پیش گرفتند و هر کدام قصد داشتند اولین کسانی باشند که هورمون‌های مغزی فرضی را جدا کنند.