با ۵۰ میلیارد چیکار میشه کرد

با ۵۰ میلیارد چیکار میشه کرد : به عنوان مثال، بوئینگ در سال ۱۹۹۷ مبلغ ۱۴۰۰ میلیون دلار را برای تعدیل ارزش دارایی هایی که در خرید مک دانل داگلاس به دست آورده بود حذف کرد و این را به عنوان بخشی از هزینه های عملیاتی نشان داد. موارد فوق‌العاده، که به عنوان رویدادهایی تعریف می‌شوند که ماهیت غیرعادی، وقوع نادر و از نظر تأثیر مادی دارند.

به عنوان مثال، سود حسابداری مرتبط با تامین مالی مجدد بدهی با کوپن بالا با بدهی با کوپن پایین، و سود یا زیان ناشی از اوراق بهادار قابل فروش که توسط شرکت نگهداری می شود، می باشد. نسبت های گردش مالی، کارایی مدیریت سرمایه در گردش را با مشاهده رابطه حساب های دریافتنی و موجودی کالا با فروش و بهای تمام شده کالای فروخته شده اندازه گیری می کند.

با ۵۰ میلیارد چیکار میشه کرد : این آمار را می توان به عنوان اندازه گیری سرعت تبدیل حساب های دریافتنی به وجه نقد یا موجودی کالا تفسیر کرد. حراجی. این نسبت‌ها اغلب بر حسب تعداد روزهای معوق بیان می‌شوند: یک جفت آمار مشابه را می‌توان برای حساب‌های پرداختنی نسبت به خریدها محاسبه کرد: از آنجایی که حساب‌های دریافتنی و موجودی کالا دارایی هستند و حساب‌های پرداختنی یک بدهی است.

این سه آمار (استاندارد شده) بر حسب روزهای معوق) را می توان برای به دست آوردن تخمینی از میزان تأمین مالی شرکت برای تأمین منابع مالی مورد نیاز سرمایه در گردش، ترکیب کرد. هر چه دوره تامین مالی یک شرکت بیشتر باشد، ریسک نقدینگی کوتاه مدت آن بیشتر است. این مجموعه داده‌ای در وب است که نسبت‌های سرمایه در گردش را برای شرکت‌های ایالات متحده، طبقه‌بندی شده بر اساس صنعت، خلاصه می‌کند.

با ۵۰ میلیارد چیکار میشه کرد : این صفحه گسترده به شما امکان می دهد نسبت های سرمایه در گردش یک شرکت را بر اساس داده های صورت های مالی محاسبه کنید. بدهی بلندمدت و ریسک پیش‌فرض معیارهای پرداخت بدهی بلندمدت تلاش می‌کنند تا ظرفیت شرکت را برای پرداخت سود و اصل پرداخت در بلندمدت بررسی کنند. واضح است که نسبت‌های سودآوری که قبلاً در بخش مورد بحث قرار گرفت، جزء حیاتی این تحلیل است.

نسبت‌هایی که به‌طور خاص برای اندازه‌گیری توان پرداخت بدهی بلندمدت طراحی شده‌اند، سعی می‌کنند سودآوری را با سطح پرداخت بدهی‌ها مرتبط کنند تا درجه راحتی را که شرکت می‌تواند این پرداخت‌ها را انجام دهد، شناسایی کند. نسبت های پوشش بهره نسبت پوشش بهره ظرفیت شرکت را برای پرداخت سود از پیش بدهی و درآمدهای قبل از مالیات اندازه گیری می کند.

با ۵۰ میلیارد چیکار میشه کرد : هر چه نسبت پوشش بهره بالاتر باشد، ظرفیت شرکت برای پرداخت سود از درآمد، امن تر است. با این حال، این استدلال باید با درک این موضوع که میزان درآمد قبل از بهره و مالیات بی‌ثبات است و در صورت وارد شدن اقتصاد به رکود به میزان قابل توجهی کاهش می‌یابد، تعدیل شود.

در نتیجه، دو شرکت می توانند نسبت پوشش بهره یکسانی داشته باشند اما از نظر ریسک به طور بسیار متفاوتی نگاه شوند. مخرج نسبت پوشش بهره را می توان به راحتی برای پوشش سایر تعهدات ثابت مانند پرداخت های اجاره گسترش داد. اگر این کار انجام شود، نسبت پوشش هزینه های ثابت نامیده می شود: در نهایت، این نسبت، در حالی که بر حسب سود بیان می شود.

با ۵۰ میلیارد چیکار میشه کرد : می تواند بر حسب جریان های نقدی با استفاده از سود قبل از بهره، مالیات، استهلاک و استهلاک (EBITDA) مجدداً ارائه شود. در صورت حساب و هزینه های ثابت نقدی در مخرج. هم نسبت پوشش بهره و هم نسبت پوشش هزینه های ثابت در معرض این انتقاد هستند که آنها مخارج سرمایه ای را در نظر نمی گیرند، جریان نقدی که ممکن است در کوتاه مدت اختیاری باشد.

اما اگر شرکت بخواهد رشد را حفظ کند، نه در بلندمدت. یکی از راه‌های دریافت میزان این جریان نقدی، نسبت به جریان‌های نقد عملیاتی، محاسبه نسبتی از این دو است: در حالی که تعاریف مختلفی از جریان‌های نقدی حاصل از عملیات وجود دارد، معقول‌ترین راه برای تعریف آن اندازه‌گیری است. جریان های نقدی حاصل از عملیات مستمر، قبل از بهره، اما پس از مالیات و پس از رفع نیازهای سرمایه در گردش. covratio.xls: این مجموعه داده ای در وب است که پوشش بهره و نسبت های پوشش هزینه های ثابت را برای شرکت ها در ایالات متحده، طبقه بندی شده بر اساس صنعت، خلاصه می کند. تصویر ۳.۶: نسبت های پوشش بهره و هزینه های ثابت: بوئینگ و انبار اصلی در سال ۱۹۹۸ جدول زیر به طور خلاصه نسبت های پوشش بهره و هزینه های ثابت را برای بوئینگ و انبار اصلی در سال ۱۹۹۸ نشان می دهد.

با ۵۰ میلیارد چیکار میشه کرد : پوشش هزینه $۳۷۲۰ $۳۶۶۱ $ هزینه پوشش هزینه. هم بر اساس نسبت پوشش بهره و هم بر اساس نسبت پوشش هزینه های ثابت. با این حال، بر اساس جریان نقدی، بوئینگ بسیار بهتر به نظر می رسد. در واقع، وقتی مخارج سرمایه ای در نظر گرفته می شود، هوم دیپو نسبت کمتری دارد. برای بوئینگ، ملاحظات دیگر این واقعیت است که درآمد عملیاتی در سال ۱۹۹۸ نسبت به درآمد در سال‌های قبل کاهش یافته بود و این تأثیری بر نسبت‌های کل دارد.

ممکن است هنگام محاسبه این نسبت‌ها، نگاهی به میانگین درآمد عملیاتی در طول زمان منطقی‌تر باشد. finratio.xls: این صفحه‌گسترده به شما امکان می‌دهد پوشش بهره و نسبت‌های پوشش هزینه‌های ثابت را برای یک شرکت بر اساس داده‌های صورت‌های مالی محاسبه کنید. نسبت های بدهی نسبت های پوشش بهره ظرفیت شرکت را برای پرداخت بهره اندازه گیری می کند.

با ۵۰ میلیارد چیکار میشه کرد : اما بررسی نمی کند که آیا می تواند اصل بدهی های معوق را بازپرداخت کند یا خیر. نسبت های بدهی با مرتبط کردن بدهی به کل سرمایه یا حقوق صاحبان سهام تلاش می کنند این کار را انجام دهند: نسبت اول بدهی را به عنوان نسبتی از کل سرمایه شرکت اندازه گیری می کند و نمی تواند از ۱۰۰ درصد تجاوز کند.

دومی بدهی را به عنوان نسبتی از ارزش دفتری حقوق صاحبان سهام در شرکت اندازه گیری می کند و می تواند به راحتی از مورد اول استخراج شود، زیرا: در حالی که این نسبت ها فرض می کنند که سرمایه فقط از بدهی و حقوق صاحبان سهام جمع می شود، می توان آنها را به راحتی برای گنجاندن منابع دیگر منطبق کرد.

با ۵۰ میلیارد چیکار میشه کرد : تامین مالی، مانند سهام ممتاز. اگرچه گاهی اوقات سهام ممتاز با سهام عادی تحت برچسب حقوق صاحبان سهام ترکیب می شود، اما بهتر است این دو منبع تامین مالی از هم جدا باشند و نسبت سهام ممتاز به سرمایه (که شامل بدهی، حقوق صاحبان سهام و سهام ممتاز خواهد بود) محاسبه شود.

دو نوع نزدیک از نسبت بدهی وجود دارد. در مورد اول، به جای کل بدهی، فقط از بدهی بلندمدت استفاده می شود، با این منطق که بدهی کوتاه مدت موقتی است و بر توان پرداخت بلندمدت شرکت تأثیری نخواهد داشت. با توجه به سهولتی که برخی از شرکت‌ها می‌توانند بدهی‌های کوتاه‌مدت را پشت سر بگذارند و تمایل بسیاری از شرکت‌ها برای استفاده از تامین مالی کوتاه‌مدت برای تامین مالی پروژه‌های بلندمدت، این گونه‌ها می‌توانند تصویر گمراه‌کننده‌ای از ریسک اهرم مالی شرکت ارائه دهند.

با ۵۰ میلیارد چیکار میشه کرد : نوع دوم نسبت های بدهی از ارزش بازار (MV) به جای ارزش دفتری استفاده می کند، در درجه اول برای انعکاس این واقعیت که برخی از شرکت ها ظرفیت قابل توجهی برای استقراض بیشتر از ارزش دفتری آنها دارند.

بسیاری از تحلیلگران استفاده از ارزش بازار را در محاسبات خود رد می کنند و معتقدند که ارزش های بازار، علاوه بر اینکه به سختی برای بدهی به دست می آیند، نوسان و در نتیجه غیر قابل اعتماد هستند. این اختلافات قابل بحث است.