آدرس های خرید حضوری کلرپرومازین

کلرپرومازین برای درمان علائم اسکیزوفرنی (بیماری روانی که باعث اختلال یا تفکر غیرعادی، از دست دادن علاقه به زندگی، و احساسات قوی یا نامناسب می شود) و سایر اختلالات روان پریشی (شرایطی که باعث مشکل در تشخیص کوئتیاپین تفاوت بین چیزها یا ایده ها می شود) استفاده می شود. واقعی و چیزها یا ایده هایی که واقعی نیستند) و برای درمان علائم شیدایی (خلق دیوانه، هیجان زده غیرطبیعی) در افرادی که دارای اختلال دوقطبی هستند (اختلال افسردگی شیدایی؛ وضعیتی که باعث دوره های شیدایی، دوره های افسردگی و سایر موارد غیر طبیعی می شود). خلق و خوی). کلرپرومازین همچنین برای درمان مشکلات رفتاری شدید مانند رفتارهای انفجاری، پرخاشگرانه و بیش فعالی در کودکان ۱ تا ۱۲ ساله استفاده می شود.

کلرپرومازین همچنین برای کنترل حالت تهوع و استفراغ، برای تسکین سکسکه که یک ماه یا بیشتر طول کشیده است.

و برای تسکین بیقراری و عصبی بودن که ممکن است درست قبل از جراحی رخ دهد، استفاده می شود. کلرپرومازین همچنین برای درمان پورفیری حاد متناوب (شرایطی که در آن مواد طبیعی خاصی در بدن تجمع می‌یابند و باعث درد معده، تغییر در تفکر و رفتار و سایر علائم می‌شوند) استفاده می‌شود. کلرپرومازین همچنین همراه با سایر داروها برای درمان مزالازین کزاز (عفونت جدی که ممکن است باعث سفت شدن ماهیچه ها، به ویژه عضله فک) شود، استفاده می شود.

کلرپرومازین در دسته ای از داروها به نام آنتی سایکوتیک های معمولی قرار دارد. با تغییر فعالیت برخی از مواد طبیعی در مغز و سایر قسمت های بدن عمل می کند.

کلرپرومازین چگونه باید استفاده شود؟

کلرپرومازین به صورت قرص خوراکی می آید. کلرپرومازین معمولا دو تا چهار بار در روز مصرف می شود. هنگامی که کلرپرومازین برای کنترل تهوع و استفراغ استفاده می شود.

دیان معمولاً هر ۴-۶ ساعت در صورت نیاز مصرف می شود. هنگامی که کلرپرومازین برای تسکین عصبی قبل از جراحی استفاده می شود، معمولاً ۲-۳ ساعت قبل از جراحی مصرف می شود. هنگامی که کلرپرومازین برای تسکین سکسکه استفاده می شود، معمولاً ۳-۴ بار در روز به مدت حداکثر ۳ روز یا تا زمانی که سکسکه متوقف شود مصرف می شود.

هیوسین اگر سکسکه بعد از ۳ روز درمان قطع نشد، باید از داروی دیگری استفاده کرد. اگر کلرپرومازین را طبق برنامه منظم مصرف می‌کنید، آن را تقریباً در زمان‌های مشابه هر روز مصرف کنید. دستورالعمل های روی برچسب نسخه خود را به دقت دنبال کنید و از پزشک یا داروساز خود بخواهید هر قسمتی را که متوجه نمی شوید توضیح دهد.

کلرپرومازین را دقیقا طبق دستور مصرف کنید. از مصرف آن بیشتر یا کمتر یا بیشتر از آنچه پزشک تجویز کرده است، مصرف نکنید.

پزشک شما ممکن است شما را با دوز کم کلرپرومازین شروع کند و به تدریج دوز شما را افزایش دهد. پس از کنترل وضعیت، پزشک متیل فنیدات ممکن است دوز شما را کاهش دهد. در طول درمان با کلرپرومازین حتما به پزشک خود بگویید که چه احساسی دارید.

اگر از کلرپرومازین برای درمان اسکیزوفرنی یا سایر اختلالات روان پریشی استفاده می کنید، کلرپرومازین ممکن است علائم شما را کنترل کند اما وضعیت شما را درمان نخواهد کرد. حتی اگر احساس خوبی دارید مصرف کلرپرومازین را ادامه دهید.

سیردالود بدون مشورت با پزشک مصرف کلرپرومازین را قطع نکنید. پزشک احتمالاً دوز شما را به تدریج کاهش خواهد داد. اگر به طور ناگهانی مصرف کلرپرومازین را قطع کنید، ممکن است علائم ترک، مانند تهوع، استفراغ، درد معده، سرگیجه و لرزش را تجربه کنید.

کاربردهای دیگر این دارو
این دارو ممکن است برای مصارف دیگر تجویز شود. برای اطلاعات فلووکسامین بیشتر با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید.

چه اقدامات احتیاطی خاصی را باید رعایت کنم؟
قبل از مصرف کلرپرومازین، اگر به کلرپرومازین حساسیت دارید به پزشک و داروساز خود اطلاع دهید. سایر فنوتیازین ها مانند فلوفنازین، پرفنازین، پروکلروپرازین (کامپازین)، پرومتازین (فنرگان)، تیوریدازین و تری فلوئوپرازین. یا هر داروی دیگری

به پزشک و داروساز خود بگویید که چه داروهای تجویزی و بدون نسخه، ویتامین ها، مکمل های غذایی و محصولات گیاهی را مصرف می کنید یا قصد دارید مصرف کنید.هر یک از موارد زیر را حتما ذکر کنید: داروهای ضد انعقاد (رقیق کننده های خون) مانند وارفارین (کومادین). داروهای ضد افسردگی؛ آنتی هیستامین ها؛ آتروپین (در Motofen، در Lomotil، در Lonox)؛ باربیتورات ها مانند پنتوباربیتال (نمبوتال)، فنوباربیتال (لومینال) و سکوباربیتال (سکونال)؛ شیمی درمانی سرطان؛ دیورتیک ها (قرص های آب)؛ اپی نفرین (اپی پن)؛ گوانتیدین (در ایالات متحده موجود نیست)؛ ایپراتروپیوم (Atrovent)؛ لیتیوم (Eskalith، Lithobid)؛ داروهای اضطراب، بیماری روده تحریک پذیر، بیماری روانی، بیماری حرکت، بیماری پارکینسون، زخم، یا مشکلات ادراری؛ داروهای تشنج مانند فنی توئین (دیلانتین)؛ داروهای سیتالوپرام مخدر برای درد؛ پروپرانولول (ایندرال)؛ آرام بخش ها؛ قرص های خواب آور؛ و آرام بخش ها پزشک ممکن است نیاز به تغییر دوز داروهای شما داشته باشد یا شما را به دقت از نظر عوارض جانبی تحت نظر داشته باشد.
اگر آسم دارید یا قبلاً داشته اید به پزشک خود اطلاع دهید.

آمفیزم (بیماری ریوی که باعث تنگی نفس می شود)؛ عفونت در ریه ها یا لوله های برونش (لوله هایی که هوا را به ریه ها می آورند)؛ مشکل در حفظ تعادل گلوکوم (شرایطی که در آن افزایش فشار در چشم می تواند منجر به از دست دادن تدریجی بینایی شود).

سرطان پستان؛ فئوکروموسیتوم (تومور در غده کوچک نزدیک کلیه ها)؛ تشنج؛ الکتروانسفالوگرام غیر طبیعی (EEG؛ آزمایشی که فعالیت الکتریکی مغز را ثبت لوراتادین می کند). هر شرایطی که بر تولید سلول های خونی توسط مغز استخوان شما تأثیر بگذارد.

یا بیماری قلبی، کبدی یا کلیوی. همچنین اگر تا به حال مجبور شده اید داروی بیماری های روانی را به دلیل عوارض جانبی شدید قطع کنید یا اگر قصد دارید با حشره کش های ارگانوفسفره (نوعی ماده شیمیایی که برای کشتن حشرات استفاده می شود) کار کنید.

اگر از کلرپرومازین برای درمان حالت تهوع و استفراغ استفاده می کنید، مهم است که در مورد علائم دیگری که تجربه می کنید، به خصوص سیپروفلوکساسین بی حالی، به پزشک خود اطلاع دهید.

خواب آلودگی؛ گیجی؛ پرخاشگری؛ تشنج؛ سردرد؛ مشکلات بینایی، شنوایی، گفتار یا تعادل؛ درد یا گرفتگی معده؛ یا یبوست تهوع و استفراغی که همراه با این علائم تجربه می شود ممکن است نشانه یک بیماری جدی تری باشد که نباید با کلرپرومازین درمان شود.

اگر باردار هستید، به خصوص اگر در چند ماه آخر بارداری خود هستید، یا اگر قصد بارداری دارید یا در دوران شیردهی هستید، به پزشک خود اطلاع دهید. پنتوپرازول اگر در حین مصرف کلرپرومازین باردار شدید، با پزشک خود تماس بگیرید. اگر کلرپرومازین در ماه های آخر بارداری مصرف شود، ممکن است باعث ایجاد مشکلاتی در نوزادان پس از زایمان شود.

اگر جراحی می کنید، از جمله جراحی دندان، به پزشک یا دندانپزشک بگویید که کلرپرومازین مصرف می کنید.

اگر در حال انجام میلوگرام (معاینه با اشعه ایکس از ستون فقرات) هستید، به پزشک و رادیوگراف خود بگویید که کلرپرومازین مصرف متفورمین می کنید. احتمالاً پزشک به شما خواهد گفت که ۲ روز قبل از میلوگرام و یک روز بعد از میلوگرام کلرپرومازین مصرف نکنید.

باید بدانید که این دارو ممکن است شما را خواب‌آلود کند و بر تفکر و حرکات شما تأثیر بگذارد. تا زمانی که متوجه نشدید این دارو بر شما تأثیر می گذارد، رانندگی نکنید یا ماشین آلات کار نکنید.

از پزشک خود در مورد استفاده ایمن از الکل در طول درمان با کلرپرومازین سوال کنید. الکل می تواند عوارض جانبی کلرپرومازین را کلوتریمازول بدتر کند.

برنامه ریزی کنید که از قرار گرفتن غیرضروری یا طولانی مدت در معرض نور خورشید اجتناب کنید و از لباس های محافظ، عینک آفتابی و ضد آفتاب استفاده کنید. کلرپرومازین ممکن است پوست شما را به نور خورشید حساس کند.

باید بدانید که کلرپرومازین ممکن است باعث سرگیجه، سبکی سر، ضربان قلب سریع و غش شود، به خصوص زمانی که خیلی سریع از حالت خوابیده بلند می شوید.

این در ابتدای درمان با کلرپرومازین، به ویژه پس از اولین دوز، بیشتر دیده می شود. برای جلوگیری از این مشکل، به آرامی از رختخواب بلند شوید و چند دقیقه قبل تری هگزیفنیدیل از ایستادن پاهای خود را روی زمین بگذارید.

باید بدانید که کلرپرومازین ممکن است خنک شدن بدن شما را در زمانی که بسیار گرم می شود سخت تر کند. اگر قصد انجام ورزش شدید یا قرار گرفتن در معرض گرمای شدید را دارید، به پزشک خود اطلاع دهید

برگرفته از : Chlorpromazine