آدرس های خرید حضوری مادوپار

این جزوه به برخی سوالات رایج در مورد قرص ها و کپسول های مادوپار پاسخ می دهد.
آن شامل تمامی اطلاعات در دسترس نیست.
جای صحبت با پزشک یا داروساز را نمی گیرد.
همه داروها خطرات و فوایدی دارند. پزشک شما خطرات مصرف مادوپار را در مقابل فوایدی که انتظار دارند برای شما داشته باشد سنجیده است.
اگر در مورد مصرف این دارو نگرانی دارید، از پزشک یا داروساز خود سوال کنید.
این نسخه را همراه دارو نگه دارید.

نام داروی شما مادوپار است. حاوی دو ماده فعال به نام های لوودوپا و بنسرازید است.
مادوپار متعلق به گروهی از داروها به نام عوامل ضد پارکینسون بوپرنورفین است و برای درمان بیماری پارکینسون استفاده می شود.
داروهای ضد پارکینسون روی سیستم عصبی مرکزی اثر می‌گذارند. علائم بیماری پارکینسون ناشی از کمبود یک ماده طبیعی در مغز به نام دوپامین است. مادوپار به جایگزینی این ماده کمک می کند. Madopar با بهبود کنترل ماهیچه ها، حرکات طبیعی بیشتری را برای بدن فراهم می کند.
با مصرف این دارو می توان علائم بیماران مبتلا به پارکینسون را کاهش داد. با این حال، مادوپار بیماری را درمان نمی کند، زیرا علت کمبود دوپامین در مغز برطرف نشده است.
با این حال، پزشک شما ممکن است Madopar را برای هدف دیگری تجویز کرده باشد.
اگر سوالی در مورد علت تجویز مادوپار برای شما دارید از پزشک سیپروفلوکساسین خود بپرسید.
این دارو فقط با نسخه پزشک در دسترس است.
قبل از مصرف Madopar
اگر مادوپار را مصرف نکنید:
اگر به موارد زیر حساسیت دارید، مادوپار را مصرف نکنید:
هر دارویی که حاوی لوودوپا یا بنسرازید باشد
هر یک از مواد ذکر شده در انتهای این بروشور
برخی از علائم یک واکنش آلرژیک ممکن است شامل موارد زیر باشد:
تنگی نفس
خس خس سینه یا مشکل در تنفس
تورم صورت، لب ها، زبان یا سایر سیردالود قسمت های بدن
بثورات، خارش یا کهیر روی پوست
اگر مادوپار را مصرف نکنید:
شما یک داروی غیرانتخابی مهارکننده مونوآمین اکسیداز (MAO-I) مانند ترانیل سیپرومین یا فنلزین را در ۲ هفته گذشته مصرف کرده اید.
شما ترکیبی از یک مهارکننده انتخابی MAO-A مانند موکلوبمید با یک مهارکننده انتخابی MAO-B مانند سلژیلین یا رازاگیلین مصرف کرده اید.
شما بیماری قلبی، کبدی، کلیوی، ریه، خون یا غدد سفالکسین درون ریز (هورمونی) درمان نشده دارید
شما مبتلا به گلوکوم با زاویه باریک (فشار بالا در چشم) هستید.
شما تحت درمان بیماری روانی شدید (سایکوز فعال یا روان عصبی جدی) هستید.
ملانوم یا مشکوک به ملانوم دارید
شما زیر ۳۰ سال سن دارید
شما در حال درمان برای هوس یا لرزش قصد هانتینگتون هستید
Madopar را پس از تاریخ انقضا (EXP) چاپ شده روی بسته یا در صورت پاره شدن بسته بندی یا علائم دستکاری مصرف نکنید.
اگر این دارو را پس از گذشت تاریخ انقضا مصرف اندانسترون کنید، ممکن است اثربخش نباشد.
اگر مطمئن نیستید که باید Madopar مصرف کنید، با پزشک خود صحبت کنید.

تشنج (تشنج)
دیابت
زخم معده
احساس افسردگی (افسردگی) یا سایر اختلالات روانی
پوکی استخوان یا استئومالاسی
ضربان قلب نامنظم
گلوکوم با زاویه باز (فشار بالا در چشم)
هر گونه اختلال رفتار اجباری
شروع اختلال خواب ناگهانی
بیماری های دیگر
۳. قصد دارید جراحی کنید

۴. باردار هستید یا قصد بارداری دارید.

مادوپار در دوران بارداری نباید مصرف شود. در طول درمان با مادوپار، برای جلوگیری از باردار شدن، باید از پیشگیری موثر از بارداری استفاده کنید.
۵. شما در حال شیردهی هستید یا قصد شیر دادن دارید.

پزشک در مورد خطرات و مزایای مصرف Madopar در هنگام شیردهی صحبت خواهد کرد.
اگر هیچ یک از موارد فوق را به پزشک خود نگفته اید، قبل از شروع مصرف مادوپار به او اطلاع دهید.
زمانی که با غذاهای خاصی مصرف شود
زمانی که مادوپار همراه با یک وعده غذایی غنی از پروتئین (مثلاً گوشت) مصرف شود، ممکن است به خوبی معمول عمل نکند.
مصرف داروهای دیگر
اگر داروهای دیگری از جمله داروهایی را که بدون نسخه از داروخانه، سوپرمارکت یا فروشگاه مواد غذایی بهداشتی خریداری کرده اید، مصرف پرفنازین می کنید، به پزشک خود اطلاع دهید.
برخی از داروها و مادوپار ممکن است با یکدیگر تداخل داشته باشند. این داروها عبارتند از:
داروهای سمپاتومیمیک مانند داروهای سرفه و سرماخوردگی حاوی افدرین یا سودوافدرین، آدرنالین، نورآدرنالین، ایزوپرنالین، دگزامفتامین، داروهای آسم، اپی پن
داروهای کاهش دهنده فشار خون مانند متوپرولول، آتنولول
سایر داروهای ضد پارکینسون مانند آنتی کولینرژیک ها، آمانتادین، سلژیلین، بروموکریپتین و آگونیست های دوپامین
داروهای حاوی آهن
داروهایی برای تسکین حالت تهوع مانند متوکلوپرامید
برخی از داروهای مورد استفاده برای درمان بیماری های روانی، کتوتیفن به ویژه فنوتیازین ها، داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای و مشتقات بوتیروفنون مانند کلرپرومازین، فلوفنازین، پروکلروپرازین، تیوریدازین، تری فلوپرازین یا هالوپریدول
داروهای بیهوشی عمومی (داروهایی که شما را قبل از عمل می خوابانند)، به ویژه سیکلوپروپان و هالوتان. اگر می دانید که قرار است عمل کنید، باید ۲ تا ۳ روز قبل مادوپار را قطع کنید. ابتدا باید این موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید.
مواد افیونی مانند مورفین، پتیدین، متادون و کدئین (ممکن است در برخی از داروهای مسکن سرفه و سرماخوردگی وجود داشته باشد)
آنتی اسیدها (داروهای سوزش سر دل، سوء هاضمه) نباید لوپرامید همزمان با Madopar HBS مصرف شوند، زیرا با ویژگی های رهش کنترل شده Madopar HBS تداخل دارند. آنتی اسیدها را می توان در ساعات دیگر روز مصرف کرد.
این داروها ممکن است تحت تأثیر مادوپار قرار گیرند یا بر عملکرد آن تأثیر بگذارند. ممکن است به مقادیر متفاوتی از داروهای خود نیاز داشته باشید یا ممکن است نیاز به مصرف داروهای مختلف داشته باشید.
پزشک یا داروساز شما اطلاعات بیشتری در مورد داروهایی که باید در حین مصرف مادوپار مراقب باشید یا از آنها اجتناب کنید، دارد.
اگر هیچ یک از موارد فوق را به پزشک خود نگفته اید، قبل از شروع مصرف مادوپار به او اطلاع دهید.
اگر در مورد هیچ یک از داروهای این لیست مطمئن نیستید از پزشک یا داروساز خود بپرسید.
نحوه مصرف مادوپار
تمام دستورالعمل هایی که پزشک یا داروساز به شما داده است را به دقت دنبال کنید.
این ممکن است با اطلاعات موجود در این بروشور متفاوت باشد.
چقدر مصرف کنیم
پزشک به شما خواهد گفت که روزانه چند قرص یا پروژسترون کپسول مادوپار مصرف کنید.
دوز به علائم فردی و پاسخ شما به دارو بستگی دارد. دوز مادوپار باید به دقت برای هر فرد تنظیم شود. اگر مادوپار را خیلی کم مصرف کنید ممکن است علائم شما کنترل نشود. اگر بیش از حد مادوپار مصرف کنید، ممکن است عوارض ناخواسته ای را تجربه کنید. ممکن است چندین هفته طول بکشد تا بهترین دوز برای شما به دست آید.
به یاد داشته باشید که این فقط یک راهنما است. این کلوتریمازول راهنما را می توان برای کپسول یا قرص مادوپار استفاده کرد.
درمان با مادوپار معمولاً با دوزهای کمتر شروع می شود. این مقدار ممکن است هر هفته افزایش یابد تا زمانی که به دوز مورد نیاز خود برسید. پزشک تصمیم خواهد گرفت که کدام دوز برای شما بهترین است.
بدون مشورت با پزشک خود، مصرف مادوپار را قطع نکنید.

برگرفته از : MADOPAR