آدرس های خرید حضوری متوکلوپرامید

اگر تا به حال پس از مصرف متوکلوپرامید یا داروهای مشابه دچار مشکلات حرکتی عضلانی شده اید، یا اگر اختلال حرکتی به نام دیسکینزی دیررس داشته اید، از این دارو استفاده نکنید.

همچنین در صورت داشتن مشکلات معده یا روده (انسداد، خونریزی، یا سوراخ یا پارگی)، صرع یا سایر اختلالات تشنج، یا تومور غده فوق کلیوی (فئوکروموسیتوم) از این دارو استفاده نکنید.

هرگز از متوکلوپرامید در مقادیر بیشتر از حد توصیه شده یا برای مدت طولانی تر از ۱۲ هفته استفاده نکنید. دوزهای بالا یا استفاده طولانی مدت می تواند باعث اختلال حرکتی جدی شود که ممکن است قابل برگشت نباشد.

هر چه مدت طولانی تری از متوکلوپرامید استفاده کنید، احتمال ابتلا به این اختلال حرکتی بیشتر می شود. خطر این عارضه جانبی در افراد دیابتی و افراد مسن (به ویژه زنان) بیشتر است.

قبل از مصرف متوکلوپرامید، اگر بیماری کلیوی یا کبدی، نارسایی احتقانی قلب، فشار خون بالا، دیابت، بیماری پارکینسون یا سابقه افسردگی دارید، به پزشک خود اطلاع دهید.

الکل ننوشید. می تواند برخی از عوارض متوکلوپرامید را افزایش دهد.

اگر دچار لرزش یا حرکات کنترل نشده عضلانی، تب، سفت شدن ماهیچه ها، گیجی، تعریق، ضربان قلب سریع یا ناهموار، تنفس سریع، خلق افسرده، افکار خودکشی یا آسیب رساندن به خود، توهم، اضطراب، بی قراری شدید، مصرف متوکلوپرامید را متوقف کنید و بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید. ، تشنج یا یرقان (زردی پوست یا چشمان شما).

Ubrelvy، بوتاکس، امپرازول، فاموتیدین، پانتوپرازول، هیدروکسیزین، دیکلوفناک
قبل از مصرف این دارو
اگر به متوکلوپرامید حساسیت دارید یا موارد زیر را دارید، نباید از آن استفاده کنید:

دیسکینزی دیررس (اختلال حرکات غیر ارادی)؛

مشکلات معده یا روده مانند انسداد، خونریزی یا سوراخ برم هگزین شدن (سوراخ یا پارگی در معده یا روده)؛

صرع یا سایر اختلالات تشنجی؛

تومور غده فوق کلیوی (فئوکروموسیتوم)؛ یا

اگر تا به حال پس از استفاده از متوکلوپرامید یا داروهای مشابه واژن مصنوعی دچار مشکلات حرکتی عضلانی شده اید.

اگر تا به حال داشته اید به پزشک خود بگویید:

بیماری کبد یا کلیه؛

مشکلات حرکات عضلانی؛

نارسایی احتقانی قلب یا اختلال ریتم قلب؛

فشار خون بالا؛

تشنج؛

سرطان پستان؛

بیماری پارکینسون؛

دیابت؛ یا

افسردگی یا بیماری روانی

این دارو ممکن است حاوی فنیل آلانین باشد. اگر فنیل کتونوری (PKU) دارید، برچسب اس امپرازول دارو را بررسی کنید.

اگر باردار هستید به پزشک خود اطلاع دهید. در صورت استفاده از دارو در اواخر بارداری، متوکلوپرامید ممکن است به جنین آسیب برساند.

هنگام استفاده از این دارو ممکن است شیر ​​دادن به نوزاد بی خطر نباشد. در مورد خطرات احتمالی از پزشک خود متفورمین بپرسید.

مصرف متوکلوپرامید برای افراد کمتر از ۱۸ سال تایید نشده است.

چگونه باید از متوکلوپرامید استفاده کنم؟

متوکلوپرامید را دقیقاً طبق دستور پزشک مصرف کنید. دستورالعمل های روی برچسب نسخه خود را دنبال کنید و همه راهنماهای دارویی را بخوانید. دارو را دقیقا طبق دستور مصرف کنید.

تزریق متوکلوپرامید به عضله یا به صورت تزریق در ورید انجام می شود. یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی تزریق را معمولاً در حین جراحی، شیمی مفنامیک اسید درمانی یا یک روش پزشکی انجام می دهد.

متوکلوپرامید خوراکی تنها برای ۴ تا ۱۲ هفته مصرف می شود.

هرگز از متوکلوپرامید در مقادیر بیشتر از حد توصیه شده یا برای مدت طولانی تر از ۱۲ هفته استفاده نکنید. دوزهای بالا یا استفاده طولانی مدت از متوکلوپرامید می تواند باعث اختلال حرکتی جدی شود که ممکن است برگشت پذیر نباشد.

هر چه مدت طولانی تری از متوکلوپرامید استفاده کنید، احتمال ابتلا به این اختلال حرکتی بیشتر می شود. خطر این عارضه جانبی در افراد دیابتی و افراد مسن (به ویژه زنان) بیشتر هیوسین است.

متوکلوپرامید معمولاً ۳۰ دقیقه قبل از غذا و قبل از خواب یا فقط همراه با وعده های غذایی که معمولاً باعث سوزش سر دل می شود مصرف می شود.

دستورالعمل های دوز پزشک خود را با دقت بسیار دنبال کنید.از دو شکل مختلف متوکلوپرامید (مانند قرص و شربت خوراکی) به طور همزمان استفاده نکنید.

داروی تریامسینولون مایع را با دقت اندازه گیری کنید. از سرنگ دوز ارائه شده استفاده کنید یا از دستگاه اندازه گیری دوز دارو (نه قاشق آشپزخانه) استفاده کنید.

برای مصرف قرص خوراکی تجزیه کننده (ODT):

فقط زمانی که آماده مصرف قرص هستید، یک قرص را از بسته تاول آن خارج کنید. از دست های خشک استفاده کنید و مراقب باشید هنگام بیرون آوردن قرص از تاول، آسیبی به آن وارد نشود.

قرص را در دهان خود بگذارید و بدون جویدن یا بلعیدن کامل اجازه دهید تا حل شود. در صورت نیاز می توانید برای کمک به بلع قرص حل شده، مایع بنوشید.

در دمای اتاق در ظرف در بسته و به دور از رطوبت و گرما نگهداری شود. در بطری را محکم بسته سیتالوپرام نگه دارید.

پس از قطع مصرف متوکلوپرامید، ممکن است علائم ترک ناخوشایندی مانند سردرد، سرگیجه یا عصبی شدن داشته باشید.

اطلاعات دوز
دوز معمول بزرگسالان برای تهوع / استفراغ:

تهوع و استفراغ بعد از عمل:
تزریقی: ۱۰ تا ۲۰ میلی گرم IM در یا نزدیک به پایان جراحی

دوز معمول بزرگسالان برای بیماری رفلاکس معده به مری:

خوراکی: ۱۰ تا ۱۵ میلی گرم تا ۴ بار در روز ۳۰ دقیقه قبل از غذا و قبل از خواب، بسته به علائم تحت درمان و پاسخ بالینی. درمان نباید بیش از ۱۲ هفته باشد.

دوز معمول بزرگسالان برای لوله گذاری روده کوچک:

اگر لوله طی ۱۰ دقیقه از پیلور با روش‌های معمولی عبور نکرده باشد، یک دوز واحد (رقیق‌نشده) می‌تواند به آرامی طی ۱ تا ۲ دقیقه تزریق شود:
بزرگسالان و بیماران اطفال بزرگتر یا مساوی ۱۴ سال: ۱۰ میلی گرم وریدی به عنوان یک دوز واحد طی ۱ تا ۲ دقیقه تجویز می شود.

دوز معمول بزرگسالان برای معاینه رادیوگرافی:

بزرگسالان و بیماران اطفال بزرگتر یا مساوی ۱۴ سال: ۱۰ میلی گرم وریدی به عنوان یک دوز واحد طی ۱ تا ۲ دقیقه برای تسهیل تخلیه معده در مواردی که تاخیر در تخلیه معده در معاینه رادیولوژیک معده و / یا روده کوچک اختلال ایجاد می کند.

دوز معمول بزرگسالان برای گاستروپارزی:

در اولین تظاهرات استاز معده دیابتی، تجویز خوراکی ممکن است شروع شود. در صورت وجود علائم شدید، درمان باید با تزریق IM یا IV برای حداکثر ۱۰ روز شروع شود تا زمانی که علائم فروکش کنند و در آن زمان بیمار می تواند به درمان خوراکی تغییر یابد.

از فیناستراید آنجایی که استاز معده دیابتی اغلب عودکننده است، درمان باید در اولین تظاهرات مجدداً شروع شود.

تزریقی: ۱۰ میلی گرم ۴ بار در روز، IV (به آهستگی در یک دوره ۱ تا ۲ دقیقه ای) یا IM تا ۱۰ روز.

خوراکی: ۱۰ میلی گرم ۴ بار در روز، ۳۰ دقیقه قبل از غذا و قبل از خواب، به مدت ۲ تا ۸ هفته بسته به پاسخ بالینی.

دوز معمول بزرگسالان برای تهوع / استفراغ — شیمی درمانی ناشی از:
انفوزیون وریدی: ۱ تا ۲ میلی گرم / کیلوگرم / دوز (بسته به پتانسیل امتوژنیک عامل) IV (در مدت حداقل ۱۵ دقیقه انفوزیون می شود) ۳۰ دقیقه قبل از تجویز شیمی درمانی.

دوز ممکن است دو بار در فواصل ۲ ساعت پس از دوز اولیه تکرار شود. اگر استفراغ هنوز سرکوب نشده است، همان دوز را می توان ۳ بار دیگر در فواصل ۳ ساعت سلکوکسیب تکرار کرد.

برای دوزهای بالاتر از ۱۰ میلی گرم، تزریق باید در ۵۰ میلی لیتر از محلول تزریقی رقیق شود. نرمال سالین رقیق کننده ترجیحی است.

اگر واکنش های دیستونیک حاد رخ دهد، ۵۰ میلی گرم دیفن هیدرامین هیدروکلراید ممکن است تزریق شود.

دوز معمول بزرگسالان برای میگرن:

استفاده برای درمان سردردهای میگرنی یک نشانه تایید شده توسط FDA نیست. با این حال، متوکلوپرامید در مطالعات با دوز ۱۰ تا ۲۰ میلی گرم IV یک بار (در ترکیب با مسکن ها یا مشتقات ارگوت استفاده می شود) اثربخشی متوکاربامول نشان داده است.

دوز معمول کودکان برای بیماری رفلاکس معده به مری:

متوکلوپرامید توسط FDA برای بیماری ریفلاکس معده در بیماران اطفال تایید نشده است. با این حال، دوزهای زیر مورد مطالعه قرار گرفته است:

دهانی، IM، IV:
نوزادان و کودکان: ۰.۴ تا ۰.۸ mg / kg / day در ۴ دوز منقسم

دوز معمول کودکان برای لوله گذاری روده کوچک:

متوکلوپرامید IV برای استفاده در کودکان برای تسهیل لوله گذاری روده کوچک با ایجاد تخلیه معده در جایی که تاخیر در تخلیه معده با معاینه رادیولوژیکی معده و / یا روده کوچک تداخل دارد توسط FDA تایید شده فلوکونازول است.

اگر لوله طی ۱۰ دقیقه از پیلور با روش‌های معمولی عبور نکرده باشد، یک دوز واحد (رقیق‌نشده) می‌تواند به آرامی طی ۱ تا ۲ دقیقه تزریق شود:

کمتر از ۶ سال: ۰.۱ mg / kg IV به عنوان یک دوز واحد

۶ تا ۱۴ سال: ۲.۵ تا ۵ میلی گرم وریدی به عنوان یک دوز واحد

کودکان بالای ۱۴ سال: ۱۰ میلی گرم به عنوان یک دوز واحد

دوز معمول کودکان برای تهوع / استفراغ — شیمی درمانی ناشی از:

متوکلوپرامید توسط FDA برای تهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی در بیماران اطفال تایید نشده است. با این حال، دوزهای زیر مورد مطالعه قرار گرفته است:

IV:
۱ تا ۲ میلی گرم / کیلوگرم / دوز IV هر ۳۰ دقیقه قبل از شیمی درمانی و هر ۲ تا ۴ ساعت

دوز معمول کودکان برای تهوع / استفراغ — پس از عمل:

متوکلوپرامید توسط FDA برای تهوع و استفراغ بعد از عمل در بیماران اطفال تایید نشده است. با این حال، دوزهای زیر مورد مطالعه قرار کلیندامایسین گرفته است:
IV:
کودکان کمتر یا مساوی ۱۴ سال: ۰.۱ تا ۰.۲ mg / kg / دوز (حداکثر دوز: ۱۰ میلی گرم در دوز). در صورت نیاز هر ۶ تا ۸ ساعت تکرار کنید
کودکان بالای ۱۴ سال و بزرگسالان: ۱۰ میلی گرم. در صورت نیاز هر ۶ تا ۸ ساعت تکرار کنید

برگرفته از : Metoclopramide